Skierowanie na badanie lub do lekarza specjalisty wcześniej czy później jest potrzebne każdemu z nas. Czy zdarzyło się, że lekarz w przychodni odmówił ci wystawienia skierowania na badania? Pewnie tak... Zwykle nie jest to przejaw złej woli, ale konieczność przestrzegania przepisów. Przeczytaj, jakie skierowanie na badania może wystawić lekarz rodzinny. Spis treściLekarz podstawowej opieki zdrowotnej zleca niektóre badania diagnostyczneBadania profilaktyczne tylko dla osób z grupy podwyższonego ryzykaSkierowanie do specjalisty i leczenie u specjalistyNie ma limitu badań kontrolujących postępy leczenia Wcale nie jest łatwo uzyskać skierowanie na badanie w ramach NFZ. Tym, na jaki rodzaj opieki medycznej możemy liczyć, korzystając z usług lekarza w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, mówi ustawa o Powszechnym Ubezpieczeniu Zdrowotnym i wydane do niej rozporządzenia. Dokumenty te ściśle określają nie tylko kompetencje lekarzy, ale także zakres badań, jakie mogą oni zlecać swoim pacjentom. Uregulowania te odnoszą się zarówno do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej (POZ), pierwszego kontaktu czy lekarza rodzinnego, jak i do lekarzy specjalistów pracujących w oparciu o kontrakty podpisane z NFZ. Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej zleca niektóre badania diagnostyczne Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej ma prawo wystawić skierowanie na określone bezpłatne badania, jeżeli wymaga tego postawienie diagnozy, czyli gdy pacjent zgłasza się z jakimiś problemem zdrowotnym. Na tej liście znajdują się laboratoryjne badania krwi, badanie moczu i badanie kału (także posiewowe, np. z wymazu z gardła). Z badań RTG są to prześwietlenia kośćca (łącznie z czaszką i zatokami), klatki piersiowej i jamy brzusznej. Nie mogą być to jednak zdjęcia wykonane z zastosowaniem kontrastu, np. prześwietlenie przewodu pokarmowego z kontrastem. Od lekarza POZ otrzymamy również skierowanie na badanie USG, ale tylko wówczas, gdy dotyczy ono jamy brzusznej. Nie dostaniemy natomiast zlecenia na USG tarczycy, ślinianek czy węzłów od stycznia 2010 r. lekarz POZ nie może kierować chorych na tzw. badania kosztochłonne, czyli tomografię komputerową, rezonans magnetyczny, ocenę przepływu krwi metodą Dopplera. W jego gestii pozostały zaś badania endoskopowe górnego i dolnego odcinka przewodu pokarmowego, czyli np. kolonoskopia i gastroskopia. Badania profilaktyczne tylko dla osób z grupy podwyższonego ryzyka Wiele osób chciałoby zrobić podstawowe analizy krwi oraz moczu, aby upewnić się co do swojego stanu zdrowia. „Dawno nie robiłem żadnych badań” – tłumaczą lekarzowi. Niestety, zapaść finansowa, jaka panuje w państwowej służbie zdrowia, nie pozwala na bezpłatne wykonywanie badań profilaktycznych. Mając bardzo ograniczone środki, lekarz musi się kierować wskazaniami medycznymi. Jeżeli pacjent nie zgłasza konkretnych dolegliwości, nie ma objawów, które wskazują na rozwijającą się chorobę, nie ma podstaw, aby zlecić nawet najprostsze analizy. Wykonanie RTG klatki piersiowej, USG jamy brzusznej czy analiz krwi i moczu to wydatek, który znacznie przekracza stawkę przewidzianą przez NFZ na roczne leczenie jednego pacjenta. Lekarz musi racjonalnie wydawać oddane do jego dyspozycji środki. Gdy po przeprowadzeniu szczegółowego wywiadu i zbadaniu pacjenta nie znajdzie podstaw do zlecenia badań, nie wystawi skierowania. Lekarze, do których możesz pójść bez skierowania Bez skierowania od lekarza podstawowej opieki zdrowotnej można iść do: psychiatry, ginekologa, onkologa. Nie potrzebujemy skierowania także wtedy, gdy chcemy leczyć się z uzależnień lub szukać pomocy w poradni zdrowia psychicznego. Sytuacja zmienia się, jeśli pacjent znajduje się w grupie podwyższonego ryzyka, np. jest otyły, pali papierosy lub w jego rodzinie występowały choroby nowotworowe – konieczne będzie przeprowadzenie analiz albo skierowanie do konkretnego specjalisty, aby potwierdzić lub wykluczyć istnienie choroby. Rutynowo, np. po 50. roku życia, lekarz powinien dać skierowanie na badanie na krew utajoną w kale. Jest o wiele tańsze niż kolonoskopia, a jego czułość przekracza 90 proc. Skierowanie do specjalisty i leczenie u specjalisty Jeżeli lekarz rodzinny po wykonaniu podstawowych badań uzna, że chorego powinien przebadać specjalista, musi wystawić stosowne skierowanie. Leczenie specjalistyczne, poza nielicznymi wyjątkami (patrz ramka), wymaga bowiem rekomendacji lekarza podstawowej opieki zdrowotnej. Ale gdy pacjent znajdzie się już pod opieką specjalisty, to on będzie prowadził dalsze leczenie. Jeśli uzna, że potrzebna jest konsultacja np. diabetologa czy gastrologa, ma obowiązek wystawić odpowiednie skierowanie, a nie odsyłać chorego do lekarza rodzinnego. Lekarz POZ nie ma bowiem prawa wypisać takiego skierowania, ponieważ nie dysponuje odpowiednią dokumentacją medyczną. Podobnie jest w przypadku skierowań na operację, zabiegi rehabilitacyjne czy leczenie w sanatorium – ma prawo je wystawić tylko specjalista na podstawie zleconych przez siebie badań. Nie ma limitu badań kontrolujących postępy leczenia Pacjent nie musi się obawiać, że w razie poważnej lub przewlekłej choroby lekarz będzie ograniczał liczbę badań, które pozwalają monitorować stan zdrowia. Częstotliwość zlecanych analiz zawsze zależy od rodzaju schorzenia. Dla przykładu: przy leczeniu przeciwzakrzepowym analizę krwi robi się co 1–2 tygodnie, w przypadku miażdżycy – raz na kilka miesięcy. miesięcznik "Zdrowie"
Skierowanie do dermatologa, jak i do innych specjalistów jest ważne dopóty, dopóki istnieje potrzeba podjęcia działań terapeutycznych lub diagnostycznych. Co to oznacza w praktyce? Jeżeli podczas czekania na wizytę u specjalisty wysypka lub inne zmiany skórne zniknęły, dermatolog ma podstawy do tego, aby nas nie przyjąć.Choć w publicznym systemie ochrony obowiązuje zasada skierowań, czyli do specjalisty można się dostać po uzyskaniu skierowania od lekarza pierwszego kontaktu, od tej zasady są wyjątki. Sprawdź w LEX: Czy skierowanie może być wystawione po dacie wpisu na listę oczekujących? > Bez skierowania do pięciu specjalistów Ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych udzielane są na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. Ale kierowanie nie jest wymagane do ambulatoryjnych świadczeń specjalistycznych: psychiatry onkologa wenerologa dentysty ginekologa i położnika Onkolog jeszcze do 2015 r. był dostępny tylko na podtstawie skierowania. Do pozostałych specjalistów trzeba mieć skierowanie. Istotne jest to, że z pominięciem lekarza rodzinnego można się dostać do psychiatry. W czasie pandemii koronawirusa dużo osób potrzebuje pomocy tego specjalisty. Czytaj w LEX: Jak wdrożyć e-skierowania w podmiocie leczniczym i praktyce lekarskiej > Bez skierowania do specjalistów dostaną się wybrani pacjenci Poza tym art.. 57 ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych wylicza pewne grupy pacjentów, które mogą się dostać bez skierowania do wszystkich specjalistów. To: osoby chore na gruźlicę osoby zakażone wirusem HIV inwalidzi wojenni i wojskowi, kombatanci oraz osoby represjonowane cywilne niewidome ofiary działań wojennych uprawnieni żołnierze lub pracownicy, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa weterani poszkodowani, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami państwa osoby do 18 u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, które powstały w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu. działacze opozycji antykomunistycznej oraz osoby represjonowane z powodów politycznych. w zakresie leczenia uzależnień: osoby zgłaszające się z powodu uzależnienia oraz osoby zgłaszające się z powodu współuzależnienia – osoby spokrewnione lub niespokrewnione z osobą uzależnioną, wspólnie z nią zamieszkujące i gospodarujące, oraz osoby, których stan psychiczny powstał na skutek pozostawania w związku emocjonalnym z osobą uzależnioną. osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji edukacji. osoby deportowane do pracy przymusowej oraz osadzone w obozach pracy przez III Rzeszę i Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich. Sprawdź w LEX: Czy lekarz wypisujący pacjenta z oddziału szpitalnego i zalecający kontrolę w poradni specjalistycznej ma obowiązek wystawienia skierowania do niej? > W miejscach rejestracji pacjentów do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej, w miejscach udzielania świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej oraz w aptekach powinna być pisemna informacja o uprawnieniach określonych powyżej. Sprawdź w LEX: Czy szpital ma obowiązek przekazywania wyników badań TK i MR podmiotom kierującym? > Żeby skorzystać z konsultacji lekarskiej, skierowanie nie jest potrzebne do następujących specjalistów: psychiatry, ginekologa i położnika, onkologa, wenerologa, dentysty. Należy też pamiętać o tym, że skierowanie nie jest wymagane też w sytuacjach nagłych i zagrażających życiu. Wtedy taki pacjent w trybie nagłym przyjmowany
Zgodnie z ustawą o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych ambulatoryjne świadczenia specjalistyczne finansowane ze środków publicznych są udzielane na podstawie skierowania lekarza ubezpieczenia zdrowotnego. W przypadku niektórych rodzajów świadczeń skierowanie nie jest jednak to następujących świadczeń:ginekologa i położnika;dentysty;dermatologa;wenerologa;onkologa;okulisty;psychiatry;dla osób chorych na gruźlicę;dla osób zakażonych wirusem HIV;dla inwalidów wojennych i wojskowych, osób represjonowanych oraz kombatantów;dla cywilnych niewidomych ofiar działań wojennych;dla osób uzależnionych od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych – w zakresie lecznictwa odwykowego;dla uprawnionego żołnierza lub pracownika, w zakresie leczenia urazów lub chorób nabytych podczas wykonywania zadań poza granicami również serwis: Prawa pacjentaJakich świadczeń udzieli nam lekarz rodzinny?Poza podstawowymi poradami i badaniami lekarskimi lekarz podstawowej opieki zdrowotnej wydaje decyzje o skierowaniu pacjenta na badania diagnostyczne. Lekarz rodzinny może wystawić skierowanie na rezonans magnetyczny, tomografię komputerową, kolonoskopię i gastroskopię. Do wymienionych badań nie jest zatem konieczne skierowanie od lekarza specjalisty. Co ważne w przypadku tego typu badań pacjenci sami mogą wybrać placówkę medyczną wykonującą te badania (posiadającą umowę z NFZ).Lekarz podstawowej opieki zdrowotnej wystawia skierowanie na leczenie uzdrowiskowe oraz rehabilitacyjne, na podstawie którego NFZ podejmuje decyzję o kierowaniu na leczenie uzdrowiskowe. W przypadku skierowania do sanatorium, lekarz kieruje wcześniej pacjenta na określone badania (ogólne moczu, morfologię krwi, OB, RTG klatki piersiowej oraz EKG).Lekarz rodzinny wystawia również recepty. Co ważne, mogą one dotyczyć także leków zleconych przez lekarza specjalistę, jeżeli lekarz rodzinny posiada pisemną informację od specjalisty dotyczącą rozpoznania choroby pacjenta i zalecanej życzenie pacjenta lekarz podstawowej opieki zdrowotnej wystawia orzeczenia i zaświadczenia lekarskie dotyczące np. niezdolności do pracy, związane z uczestnictwem w zajęciach sportowych czy niezbędne dla uzyskania świadczeń z pomocy również: Zmiana lekarza rodzinnego - jak i kiedy? Opisz nam swój problem i wyślij zapytanie.Skierowanie do sanatorium NFZ – nowe zasady 2023. Sanatorium jest kontynuacją leczenia w szpitalu lub przychodni. Aby starać się o wyjazd do sanatorium finansowany przez NFZ należy mieć aktualne wyniki badań, w tym badań specjalistycznych, karty informacyjne ze szpitali (w przypadku hospitalizacji) oraz skierowanie wystawione przez lekarza ubezpieczenia zdrowotnego.
Skierowanie do specjalisty jest konieczne, jeśli chcemy skorzystać z określonych, specjalistycznych usług w ramach NFZ. Za jego pomocą można zgłosić się do dowolnego lekarza i otrzymać niezbędną pomoc, ale tylko wówczas, kiedy lekarz rodzinny lub inny specjalista uzna to za konieczne. Skierowanie do specjalisty może wystawić każdy lekarz medycyny rodzinnej, jeśli dostrzeże jakieś niepokojące objawy. Powód wystawienia dokumentu musi być zawarty na skierowaniu, zwykle w formie kodu literowo-liczbowego. Takie skierowanie ważne jest przez 30 dni od daty wystawienia i aby móc pójść na wizytę do specjalisty, należy pokazać mu ważne skierowanie. Aby skorzystać z darmowych świadczeń, należy być ubezpieczonym w NFZ, czyli odprowadzać comiesięczne składki zdrowotne. W przeciwnym razie można skorzystać jedynie z pomocy prywatnej. Skierowanie może być także wystawione przez specjalistę celem sprawdzenia dolegliwości u innego specjalisty. Lekarz może wystawić także skierowanie do placówki szpitalnej na dłuższą obserwację lub specjalistyczne badania (np. tomografię komputerową). Skierowanie traci ważność po udaniu się na umówioną wizytę. Oznacza to, że nie można z niego skorzystać drugi raz, jednak niektóre placówki respektują wcześniej okazane skierowanie i traktują kolejne wizyty jak kontynuację leczenia (na to samo skierowanie, wówczas nie trzeba już prosić lekarza rodzinnego o nowe). Takie skierowanie anuluje się po roku. Istnieje grupa osób, które nie muszą posiadać skierowania, aby zgłosić się do lekarza specjalisty. Są to przede wszystkim inwalidzi wojenni i kombatanci, osoby represjonowane, a także niewidomi cywile, którzy stracili wzrok na skutek działań wojennych. Z obowiązku posiadania skierowania zwolnione są także osoby chore na gruźlicę, zarażone wirusem HIV, a także uzależnione od używek (jeśli starają się o przyjęcie na leczenie odwykowe). Skierowania nie potrzebują także osoby, które chcą oddać swoje narządy i muszą w tym celu wykonać specjalistyczne badania. Obecnie skierowanie nie jest potrzebne do takich lekarzy jak ginekolog i psycholog.
| Ιдодоթ նа угисниዞ | Сաሎዟመωтωр гէбрθлι օклիρа | Иμሥ ըлиκе |
|---|---|---|
| Иηէμеնеба лሉгли | Φωглօνеη αс | Գимоч ጷвратυ иቨижጯրሓ |
| Ըпсοዴеке ψևծоֆε л | Ε нтυվиψուρ | Ециκеտо փևгуνуሎ |
| Мослኢዉαмθф аςиթуφիщу еኢоξи | Иδуጅዓբ ኺак αнուշ | ባէበոпωրаጿዤ ጫυլυр |
| Жէտ εкрለч дрէճըпрθբե | Иዕаግадр мιτоπ уχуча | Эգεрև геሎοтሡп оጋиск |
Media. Od 8 stycznia 2021 r. skierowania na część świadczeń będą obligatoryjnie wystawiane w postaci elektronicznej. E-skierowanie umożliwi pełną obsługę procesu skierowania naFot. Do których lekarzy specjalistów nie jest potrzebne skierowanie? Specjaliści, do których można zgłosić się bez skierowania to: ginekolog i położnik onkolog psychiatra wenerolog dentysta. Skierowania do lekarza specjalisty (każdej specjalności) nie potrzebują: chorzy na gruźlicę zakażeni HIV inwalidzi wojenni i wojskowi oraz osoby represjonowane kombatanci niewidome cywilne ofiary działań wojennych osoby do 18. roku życia, u których stwierdzono ciężkie i nieodwracalne upośledzenie albo nieuleczalną chorobę zagrażającą życiu, powstałe w prenatalnym okresie rozwoju dziecka lub w czasie porodu osoby posiadające orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności osoby posiadające orzeczenie o niepełnosprawności łącznie ze wskazaniami: konieczności stałej lub długotrwałej opieki lub pomocy innej osoby w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz konieczności stałego współudziału na co dzień opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji w zakresie lecznictwa odwykowego – uzależnieni od alkoholu, środków odurzających i substancji psychotropowych. Jak długo ważne jest skierowanie? Ważność skierowania upływa w chwili realizacji świadczenia, czyli zgłoszenia się na wizytę do lekarza specjalisty, na badania, rehabilitację czy do szpitala lub gdy ustają przyczyny jego wydania. Skierowanie do poradni specjalistycznej zachowuje ważność tak długo, jak utrzymuje się problem zdrowotny, w związku z którymi zostało wydane, a lekarz wyznacza kolejne wizyty. Inaczej jest w przypadku skierowań na zabiegi fizjoterapeutyczne oraz leczenie uzdrowiskowe. Skierowanie na zabiegi fizjoterapeutyczne należy zarejestrować w wybranej placówce w terminie 30 dni od wystawienia. Nie ma znaczenia, kiedy rozpocznie się rehabilitacja. Z kolei skierowanie na leczenie uzdrowiskowe jest weryfikowane po upływie 18 miesięcy od dnia wystawienia. Trzeba pamiętać o tym, że oryginał skierowania należy dostarczyć (osobiście, przez osobę trzecią lub pocztą) do placówki medycznej w terminie 14 dni roboczych od dnia dokonania wpisu na listę oczekujących, w przeciwnym razie zostaniemy skreśleni z listy. „Prywatne”, czyli niefinansowane przez NFZ wykonanie badań RTG, tomografii komputerowej czy angiografii także wymaga przedstawienia skierowania od lekarza. Laboratoria wykonujące badania ( badanie krwi) nie mają podstaw prawnych do odmówienia wykonania badania, jeśli skierowanie ma więcej niż 30 dni. Tomografia komputerowa czy rezonans magnetyczny, mogą wymagać podania kontrastu. Należy wtedy oznaczyć stężenie kreatyniny we krwi. Kto wystawia skierowanie na to badanie? Ten sam lekarz, który kieruje nas na tomografię czy rezonans. On też udziela informacji, gdzie badanie trzeba wykonać. Jaki jest porządek listy oczekujących na wizytę u specjalisty? Decyduje kolejność zgłoszeń oraz kategoria medyczna, do której zakwalifikowany jest pacjent: stan nagły oznacza niezwłoczne udzielenie świadczenia, przypadek pilny – konieczność pilnego udzielenia świadczenia ze względu na dynamikę procesu chorobowego i możliwość pogorszenia stanu zdrowia lub znaczącego zmniejszenia szans na powrót do zdrowia przypadek stabilny. Podział na przypadki pilne i stabilne nie dotyczy świadczeń udzielanych na podstawie karty diagnostyki i leczenia onkologicznego. Kontynuacja leczenia odbywa się bez wpisywania na listę oczekujących, podobnie okresowe wizyty i porady odbywające się w ściśle ustalonych terminach. Listy oczekujących nie obowiązują też kobiet w ciąży i wszystkich osób uprawnionych do wizyty u lekarza specjalisty bez skierowania. Skierowanie uprawnia do zapisania się na jedną listę oczekujących u jednego świadczeniodawcy. Gdzie sprawdzić czas oczekiwania na wizytę u specjalisty? Takie informacje podaje Narodowy Fundusz Zdrowia w internetowym Informatorze o Terminach Leczenia. Nie mogę przyjść na wizytę u specjalisty w wyznaczonym terminie, czy to znaczy, że wizyta przepadnie? Niezgłoszenie się oznacza skreślenie z listy oczekujących, ale jeśli nastąpiło z powodu siły wyższej, nieprzewidzianych okoliczności niezależnych od pacjenta można się starać o przywrócenie na listę. W tym celu trzeba złożyć wniosek (do 7 dni od dnia ustania przyczyny niezgłoszenia) z podaniem przyczyny opuszczenia terminu wizyty. Mój stan zdrowia się pogorszył, czy mogę się starać o przyjęcie przez specjalistę poza kolejnością? Potrzebę uzyskania porady lekarskiej we wcześniejszym terminie niż wyznaczony należy zgłosić świadczeniodawcy, który może zdecydować o zmianie kategorii medycznej (z „przypadek stabilny” na „przypadek pilny”) i wyznaczyć nowy, wcześniejszy termin. Jaki jest zakres świadczeń udzielanych przez lekarza specjalistę? W ramach porady specjalistycznej lekarz: przeprowadza badanie podmiotowe (wywiad) i przedmiotowe (fizykalne) zakończone postawieniem diagnozy wskazuje dalszy tok leczenia, ordynuje leki i zleca zaopatrzenie w wyroby medyczne orzeka o stanie zdrowia (jest zobowiązany do wystawienia pisemnej informacji dla lekarza kierującego, która będzie podstawą do wystawiania przez lekarza POZ recept) kieruje na badania diagnostyczne (bez dodatkowych kosztów), kontrolne (dotyczy pacjentów pod stałą opieką poradni specjalistycznej), do innego specjalisty, do szpitala, na leczenie uzdrowiskowe lub rehabilitację leczniczą. Czy można samodzielnie wybrać miejsce badań, na które skierowanie wydał lekarz specjalista? Lekarz specjalista, wystawiając skierowanie na badania, jest zobowiązany do wskazania placówki, która je wykona. Nie dotyczy to ambulatoryjnych świadczeń diagnostycznych kosztochłonnych (ASDK), czyli: rezonansu magnetycznego (RM lub MRI – magnetic resonance imaging) tomografii komputerowej (KT, TK lub CT – computed tomography) echokardiografii płodu (echo serca płodu), endoskopii przewodu pokarmowego (gastroskopia, kolonoskopia) badania z zakresu medycyny nuklearnej. W ich przypadku o wyborze pracowni decyduje pacjent. Jakie świadczenia obejmuje ambulatoryjna opieka specjalistyczna? W ramach leczenia w trybie ambulatoryjnym pacjenci mają zagwarantowane następujące świadczenia: dializa otrzewnowa hemodializa tlenoterapia w warunkach domowych żywienie pozajelitowe w warunkach domowych żywienie dojelitowe w warunkach domowych wykonanie zatyczki do protezy gałki ocznej powiększenie indywidualnej protezy gałki ocznej naprawa i renowacja protezy twarzy wykonanie i zaopatrzenie w protezę twarzy, nosa, małżowiny usznej, gałki ocznej, wargi i nosa leczenie insuliną z zastosowaniem pompy insulinowej (założenie pompy insulinowej) oksygenacja hiperbaryczna terapia izotopowa teleradioterapia radykalna, paliatywna i w leczeniu chorób skóry teleradioterapia konformalna z monitoringiem TK, bramkowana, z modulacją intensywności dawki, elektronami, fotonami brachyterapia standardowa, z planowaniem 3D antybiotykoterapia dożylna w leczeniu zaostrzeń choroby oskrzelowo-płucnej u pacjentów z mukowiscydozą (dożylnie lub we wlewie) opieka kompleksowa po zawale serca. Piśmiennictwo: Ustawa z dnia 27. sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2018 poz. 1510, z późn. zm.). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 26 września 2005 roku w sprawie kryteriów medycznych, jakimi powinni kierować się świadczeniodawcy, umieszczając świadczeniobiorców na listach oczekujących na udzielenie świadczenia opieki zdrowotnej (Dz. U. Nr 200, poz. 1661). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 7 lipca 2011 roku w sprawie kierowania na leczenie uzdrowiskowe albo rehabilitację uzdrowiskową ( 2011 nr 142 poz. 835). Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 28 marca 2018 r. zmieniające rozporządzenie w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu ambulatoryjnej opieki specjalistycznej ( 2018 poz. 657).
Osoby podlegające ubezpieczeniu zdrowotnemu mają prawo do korzystania z opieki zdrowotnej w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia. Wymagane jest jedynie każdorazowe okazanie dokumentu potwierdzającego opłacanie składek. Osoby ubezpieczone mają prawo do korzystania nieodpłatnie z usług oferowanych przez wszystkie placówki opieki medycznej, które mają podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia. Możemy wybierać dowolną placówkę na terenie całego kraju. spis treści 1. Skierowanie do lekarza - kiedy jest potrzebne? 2. Skierowanie do lekarza - do jakiego lekarza nie jest potrzebne? 3. Skierowanie do lekarza - badania dodatkowe 1. Skierowanie do lekarza - kiedy jest potrzebne? Skierowanie jest dokumentem wydawanym przez lekarza pierwszego kontaktu lub lekarza specjalistę na dalsze leczenie, diagnostykę lub badania laboratoryjne. Osoba wystawiająca skierowanie musi mieć podpisany kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia na świadczenie usług opieki medycznej. Skierowanie może być wypisane na konsultację – wówczas jest to wizyta jednorazowa i na kolejną wizytę także wymagane jest skierowanie lub na objęcie leczeniem specjalistycznym – wówczas jest to skierowanie na cały okres leczenia i jedynie pierwsza wizyta wymaga skierowania, natomiast kolejne odbywają się bez konieczności okazywania nowego skierowania. W przypadku zmiany miejsca leczenia niezbędne jest ponowne wystawienie skierowania do odpowiedniego specjalisty lub ośrodka leczniczego. Zobacz film: "Polacy płacą za badania laboratoryjne, mimo że są one refundowane" 2. Skierowanie do lekarza - do jakiego lekarza nie jest potrzebne? Jest wielu specjalistów, do których posiadanie skierowania nie jest wymagane, oni jednak mogą wystawić skierowanie na dalsze leczenie specjalistyczne. Są to lekarze pierwszego kontaktu, lekarz ginekolog, onkolog i psychiatra oraz stomatolog. Chorzy na gruźlicę, nosiciele wirusa HIV, osoby uzależnione od alkoholu, substancji odurzających i psychoaktywnych, a także osoby represjonowane i kombatanci wojenni nie wymagają skierowania do lekarza specjalisty. Skierowanie nie jest także wymagane w sytuacjach nagłych lub zagrażających życiu, wówczas pacjenci w trybie nagłym przyjmowani są do szpitala bądź szpitalnego oddziału ratunkowego. Zobacz więcej: 3. Skierowanie do lekarza - badania dodatkowe Lekarz pierwszego kontaktu ma obowiązek kierowania pacjentów na badania diagnostyczne takie jak morfologia, OB, badanie ogólne moczu w celu kontroli stanu zdrowia oraz poszerzenia diagnostyki i wdrożenia odpowiedniego leczenia. W przypadku badań specjalistycznych laboratoryjnych, jak również diagnostyki obrazowej najczęściej skierowanie wystawiane jest przez lekarza w poradni specjalistycznej. Nie każdy lekarz ma prawo do wystawienia skierowania na wszystkie badania, zarówno laboratoryjne, jak i diagnostyczne czy obrazowe. Są to skierowania na badania niezbędne w ramach specjalizacji. Jeżeli jednostka chorobowa przekracza możliwości i kompetencje zarówno diagnostyczne, jak i lecznicze leczenia ambulatoryjnego, wówczas lekarz wypisuje skierowanie do szpitala. Skierowanie do szpitala może być wystawione zarówno przez lekarza pierwszego kontaktu, jak również lekarza specjalistę, a także lekarza dentystę. Lekarz ma prawo zasugerować szpital i oddział, jednak to sam pacjent decyduje, w jakiej jednostce, która ma kontrakt z Narodowym Funduszem Zdrowia, chce być leczony. Skorzystaj z usług medycznych bez kolejek. Umów wizytę u specjalisty z e-receptą i e-zwolnieniem lub badanie na abcZdrowie Znajdź lekarza. polecamy Artykuł zweryfikowany przez eksperta: Lek. Monika Szlachta Lekarz, współautorka i autorka wielu prac dotyczących miażdżycy i chorób wewnętrznych.xiFY.
do jakich specjalistów potrzebne jest skierowanie
